Ook zo’n leuk gezegde: Je kunt er niet omheen het is gewoon zo! Grappig hoe zo’n spreuk ooit ontstaan is.
De waarheid… veel over gesproken, veel over gezongen.
De waarheid… wil wel gezegd maar niet altijd gehoord worden is toch ook een mooie. En zo waar…
Ik krijg soms jeuk van mensen die zo voluit gaan voor iemand die recht voor de raap is en er niet omheen draait (behalve als het tegen henzelf is). Er zijn maar weinig mensen die echt de waarheid kunnen en willen verdragen. En wat is nou echt de waarheid..is het niet altijd toch een gekleurde versie van wat jij ziet…?
Ik spreek voor mezelf aangezien ik maar weinig situaties tegengekomen ben waar men volledig open en eerlijk is. Opgegroeid met de waarde dat eerlijkheid het langst duurt rijst de vraag toch in mijn hoofd: is het altijd wel nodig om de waarheid (jouw mening) zwart/wit te zien? Als het genuanceerd of niet gezegd wordt is dat dan oneerlijk of achterbaks? Heel eerlijk, ik zou soms dingen liever ook niet hebben geweten…wat niet weet wat niet deert. En tenslotte ligt de waarheid meestal ergens in het midden.
Spreken is zilver en zwijgen is goud??
..Soms is wijsheid, niks zeggen en doen alsof je dom bent….
