Vanavond topdrukte bij de ingang van de raadzaal: een mix van vertrekkende, nog nagenietende ouders en familie van de zojuist beëdigde kinderburgemeesters en binnenstromend publiek. De bode moest extra koffiekopjes aanslepen en de tribune zat binnen een mum van tijd helemaal vol. In totaal 7 insprekers, veel amendementen en moties. Geen wonder, er stond nogal wat op het spel vanavond. Om een paar hete hangijzers maar even te noemen: valt de kerk in Breedeweg definitief in de schoot van de projectontwikkelaar of niet? Hoezo is De Horst ineens als grote bouwlocatie opgenomen in het Omgevingsplan? Gaat er eindelijk een halt toegeroepen worden aan de ontzanding?
De gemeenteraadsleden hadden een lange avond voor de boeg, deels door eigen schuld want als je gewoon instemt met wat er aan voorstellen op tafel ligt kun je er snel doorheen zijn. Maar daarvoor zitten ze er natuurlijk, juist om het niet zomaar met alles eens te zijn en er zowel vanuit het algemeen belang als dat van hun achterban naar te kijken. En daarvoor zetten ze zich enorm in, eerlijk waar, petje af voor al die dames en heren die tot in de late uurtjes luid en duidelijk blijven beargumenteren waarom dat wat er voor ligt anders en beter kan.
Ik was zelf af en toe de weg kwijt bij al die amendementen en moties waarover gestemd moest worden. Je hersens raken ervan in een kronkel: er ligt een voorstel om iets wel of juist niet te doen en daar komt dan weer een amendement (tegenvoorstel) of een motie (opdracht voor het college van burgemeester en wethouders) op om het niet of juist wel of anders te doen. Uiteindelijk moest er 17 keer over alle voor- en tegenvoorstellen gestemd worden. Best moeilijk om dan nog precies te volgen wat de eindconclusie is. Maar gelukkig staan alle besluiten met de wijzigingen als gevolg van de amendementen en moties keurig en overzichtelijk op de gemeentelijke website, dus alles is precies na te lezen en dat ook heel snel na de vergadering, heb ik gemerkt.
Wat heeft deze raadsvergadering opgeleverd?
Blije gezichten in elk geval bij de leden van de initiatiefgroep Stichting Gemeenschapshuis Breedeweg. Ze krijgen voorlopig financieel de ruimte om hun plannen uit te werken. Over twee jaar wordt de go/no go beslissing genomen. Waarom zij wel en bijvoorbeeld de groep die zich sterk maakte voor het behoud van de Bartholomeuskerk niet? Helemaal duidelijk werd dit niet tijdens de vergadering. Wat in elk geval hielp is dat het bestaande dorpshuis De Sleutel in Breedeweg aan vervanging toe is. Het dorpshuis wil op den duur ook wel opgaan in de kerk, als het zover komt.
Dat er gebouwd gaat worden in De Horst lijkt wel zeker, maar om hoeveel huizen het zal gaan blijft vooralsnog onduidelijk. De schok bij een aantal inwoners van De Horst zit hem vooral in de omslag die door de gemeente lijkt te zijn gemaakt: aanvankelijk zou vooral gebouwd worden in de zin van inbreiding, dus op plekken ter vervanging van bestaande gebouwen of waar nog ruimte is tussen bebouwing. Nu is het alsof het veel meer gaat om uitbreiding. De verzekering dat er zowel naar in- als uitbreiding gekeken zal worden door de gemeente geeft de Horstenaren niet zoveel houvast vrees ik.
Nee, dan de ontzanding. Die houdt eindelijk op na zoveel jaar overlast voor degenen die vlakbij zo’n locatie wonen, dat is geweldig nieuws! Die mooie beloftes van de ontzandingsbedrijven dat ze op die manier nieuwe natuur mogelijk maken, ik geef er geen cent voor. Ja, de Millingerwaard, daar is het nog aardig gelukt met de natuurontwikkeling, maar daar werden ooit lagen klei afgegraven voor de baksteenindustrie. Bij zandwinning daarentegen worden hoofdzakelijk diepe putten gegraven en wat er achter blijft zijn grindgaten waar geen vis of ander waterdier of –plant in wil leven. Blijft natuurlijk wel de vraag waar het zand dan vandaan moet komen voor al die huizen en wegen die in Nederland gebouwd moeten worden. Niemand wil waarschijnlijk nog zo’n zandwinningsbedrijf in de buurt hebben, dus dan zullen we het uit de Sahara moeten gaan halen. Gaat veel geld kosten om alles deze kant op te krijgen. Misschien in ruil voor een stukje natuurontwikkeling in de woestijn?
Om kwart over elf, de officiële vergadertijd was al overschreden, konden we naar huis. Iedereen was moe, er waren nog drie moties te gaan maar die zijn doorgeschoven naar de volgende vergadering om te voorkomen dat ze anders worden afgeraffeld. Ook letterlijk was de koek op, of nou ja eigenlijk was die al veel eerder op en hebben we die zelfs alleen maar vanuit de verte mogen aanschouwen. Eerst ging er beschuit met muisjes rond omdat iemand uit de raad opa was geworden. Wij op de publieke tribune kregen niets, wat ik nog wel snap want hoe kon je van tevoren al weten dat er dan zoveel beschuiten gesmeerd moesten worden. Maar ook halverwege de vergadering, toen we het juist goed konden gebruiken, ging er nog iets lekkers aan onze neus voorbij. Slechts een deel van de tribune werd getrakteerd, wij niet. Dat scheen vaker te gebeuren zei een mijnheer die ik al vaker zag bij een raadsvergadering. Hij vroeg mij hier melding van te maken, bij dezen.
Tot de volgende keer,
Ineke van den Berg